6 książkowych cudów świata

Miłością do książek pałam nie od dziś. W swoim życiu przeczytałam ich pewnie parę setek, ale niestety rzadko kiedy można trafić na właściwą perełkę. Różę w betonie, piękny kwiat wśród chwastów. Zresztą tak jak wśród ludzi. Nie wstydzę się przyznać do tego, że przy wyborze książki najpierw patrzę na tytuł i okładkę, potem na treść. Często otwieram i czytam przypadkowe zdanie. Nienawidzę słodko - pierdzących romansów, w których nic się nie dzieje oprócz miziania się albo tęsknoty za ukochanym. Nie cierpię Stephena Kinga. "Zmierzch" mnie nawet zaciekawił, a "Pamiętniki Wampirów" okazały się dnem, mimo tego, że uwielbiam serial. Często zamykam się w swoich czterech ścianach i czytam. A raczej pochłaniam książki w całości. Historie bohaterów przeżywam razem z nimi, a Kot raz wspomniał coś o tym, że chcę, aby wszystko było w życiu tak jak w tych moich książkach! Ale Kot mnie popiera w całości. Często razem grzebiemy w książkach, jednak jego próba czytania skończyła się na kilkudziesięciu stronach "Harrego Pottera". Oto sześć pozycji, które skradły moje serce. Zapraszam do świata książek...

PS Kocham Cię

Pierwsze miejsce w moim sercu zajmuje "PS Kocham Cię". Kupiłam ją po promocyjnej cenie w biedronce, a właściwie dostałam ją od mamy na Wielkanoc. Cecelnia Ahern bezpardonowo skradło moje serce. Zaczarowała mój świat i właściwie na tym ucierpiał troszeczkę Kot, bo stworzyła obraz idealnego związku i mężczyzny, który kocha bezgranicznie. 

"Bezpretensjonalna, lekka i pełna humoru powieść obyczajowa na temat ważny i ? poważny. Jak znów pokochać życie, gdy w wieku trzydziestu lat traci się najlepszego męża i przyjaciela? Przed takim problemem staje Holly, młoda wdowa. Pomaga jej... zmarły mąż Gerry, który zostawił jej plik listów do otwierania co miesiąc przez rok, aby wypełnić pustkę i sprawić, by Holly znów mogła być szczęśliwa."

Zawsze przy mnie stój

Miałam okres czasu, że czytałam książki związane z fantastyką. Anioły, demony, wampiry i wszystkie temu podobne stworzenia. Jednak moje serce skradła Margot z wyżej wymienionej książki. Wprowadziła mnie w świat zwyczajny, w historię, która mogła zdarzyć się każdemu z nas, ale jednak świat fikcyjny, w którym po drugiej stronie mamy styczność z aniołami. 

"Margot po śmierci wraca na ziemię jako swój własny Anioł Stróż. Od tej chwili będzie świadkiem wszystkich błędów, jakie popełniła w życiu, i każdej zgubnej decyzji, którą podjęła.

Czy zdoła ocalić siebie i miłość swojego życia? Czy aby ratować tych, których kocha, będzie gotowa zawrzeć pakt z demonem i zdobyć się na największe poświęcenie?"

Złodziej tożsamości

Kryminał. Bardzo dobry kryminał. 

"Mary Catherine Riggio przeżywa fatalny okres. Jej narzeczony ginie w tajemniczych okolicznościach tuż po uroczystym przyjęciu zaręczynowym. Wkrótce zostaje zabity także jej kuzyn Tommy.

Policja znajduje zwłoki młodego informatyka, któremu ktoś skręcił kark i prawdopodobnie zabrał komputer. Lista ofiar pozbawionego skrupułów mordercy wydłuża się, a śledztwo wciąż tkwi w miejscu. Komisarz Kitt Lundgren oraz jej partnerka M.C. Riggio z Wydziału Zabójstw w pościgu za bezwzględnym psychopatą wkraczają do świata wirtualnej rzeczywistości. Tu nigdy nie wiadomo, kto jest kim i kto kogo właśnie obserwuje. "

Wybacz, ale będę Ci mówiła skarbie

Wkurza mnie ta cała moda na "Trzy metry nad niebem". Dwa lata wstecz nikt nie miał zielonego pojęcia o Federico Moccia (zdaje się, że do tej pory niektórzy dalej nie mają). Wystarczył film o kolesiu na motorze, który jest chamski, ale nieziemsko przystojny. Ja pierwszą książkę Federico przeczytałam właśnie "Wybacz..." i zakochałam się w jego stylu pisania. Książka ukradła moje serce.

"Niki ma siedemnaście lat, Alex - dwadzieścia więcej. Ona - szalona licealistka, ciesząca się każdą chwilą, zdecydowana czerpać z życia pełnymi garściami. On - zatrudniony w poważnym koncernie dyrektor kreatywny, dojrzały mężczyzna, mający na koncie już niejedną życiową porażkę. Wskutek pewnego splotu okoliczności, dość nietypowego, ich drogi życiowe się krzyżują. Jednak czy aby na pewno oboje oczekują tego samego ? I czy uczucie, którym się darzą jest dokładnie takie samo z obu stron? Bo przecież inaczej wygląda miłość w wykonaniu nastolatków, a inaczej ją odbierają dorośli ludzie..."

Harry Potter i Insygnia Śmierci

Uwielbiam całą serię, ale dopiero ta pokazała prawdziwy talent Rowling. Doprowadziła mnie do pieprzonych łez. (Na śmierci Syriusza też beczałam jak dziecko i nie chciałam dokończyć oglądania zanim to stało się modne na bestach). Dziękuje pani Rowling za cudowne dzieciństwo!

Arabska księżniczka

Tak jak wyżej serię "Arabskich..." uwielbiam całą, ale arabska ksieżniczka o mało nie wpędziła mnie do grobu. Drastycznych sceny (takich jak obcinanie główki, rączek, nóżek nowo narodzonemu dziecku) wywołały u mnie wszystkie emocje.

"Autorka opisuje dalsze koleje życia Doroty – Polki, która w młodości poślubiła Libijczyka, oraz jej dorosłej córki, która sama staje się matką Nadii. Tym razem ich dzieje łączą się z zawikłanymi losami saudyjskiej księżniczki Lamii. Kraj arabski zostaje przedstawiony nie tylko oczami Europejek, ale również rodowitych mieszkanek. Książka ukazuje próby emancypacji arabskich kobiet i znalezienia przez nie miejsca dla siebie w kraju mężczyzn. Tanya Valko opisuje okrucieństwo, pasje i uczucia oraz podłoże psychologiczne ludzkich czynów. "